Ara'f'dalık-lar - Psikomitolojik Çözümleme

İnsan aradalık(lar)da yaşar. Zira uzay-ve-zaman koordinatında, –duruşu ve devinimiyle- ân’lar ve hâller arasında hep bir geçiş hâlindedir. Her varlık için, özellikle canlı varlıklar için kurgulanabilir olan ‘aradalık’ hâli, insan için kendinin ve zamanın derin farkındalığında yakıcı önemdedir; zira ‘insan-aradalığı’ doğa tarafından doldurulmaz. Tek ‘gerçek zaman’ olarak geleceği, boşlukta –tüm uzay ve zaman bileşenleriyle– yeniden kurgulayan insan, o alana -geleceğe- asla geçemeyecek, aradalığını sürecektir. Ama yaşayacağı aradalık, geleceğe atıfta bulunan bir aradalıktır; yani ‘önce-si’dir; araftır. İnsan ara(f)dalığın sâkinidir; onu ‘insan’ yapan, bu hâlin farkındalığı ve ara(f)dalığının öyküsünü arıyor olmasıdır. Zira biliyoruz ki anlam, öykü-selliği gereksinir. ‘Ara(f)dalık-lar’ bu farkındalığın ve öykülerinin izini sürmektedir. Aradalıklara, aradalıklarda(n) bakarak. Bu aradalık hâli, elinizdeki kitabı taşıyan bilimsel çerçeveyi teşkil eden psikodinamik kuramlarda da çok net olarak temsilini bulur. ‘Psikomitoloji’ konusunda genel bir girişi, insan-lık serencâmının birebir uygulama alanını teşkil eden ‘psikoterapi’ hakkında önermeler takip ediyor.